"Pozwól, że ci opowiem... bajki, które nauczyły mnie jak żyć" Jorge Bucay

Czy słyszeliście o bajkach terapeutycznych? Wierzycie w ich skuteczność? Ja miałam okazję przekonać się jaką mają moc dzięki książce „Pozwól, że Ci opowiem...”. Podtytuł „Bajki, które nauczyły mnie, jak żyć” okazał się wyjątkowo trafny.

Autor publikacji, Jorge Bucay, to pochodzący z Argentyny psychoterapeuta. W swojej pracy chętnie stosuje różnego rodzaju historyjki z morałem, a nawet wymyśla własne. Twierdzi, że „Bajka, opowiadanie, czy anegdota (…) mogą być sto razy łatwiej zapamiętane niż tysiąc teoretycznych tłumaczeń, interpretacji psychoanalitycznych czy dokładnych opracowań.”^* Książka, o której Wam opowiadam, jest zbiorem takich bajek i anegdot. Aby łatwiej wpleść je w kontekst autor wymyślił fikcyjnego pacjenta i opisuje ich wspólne sesje. Demián ma wiele pytań o sens życia, a Jorge, przy pomocy swoich historii, stara się na nie odpowiedzieć.

Nie będę Was tu czarować, że ta książka zmieniła moje życie i z szarej myszki stałam się gwiazdą. Nie, dalej jestem tą samą Asią, ale dostałam ogromną dawkę pozytywnych myśli i dobrej energii. Czytając ją jesteśmy raczeni krótkimi historyjkami przypominającymi bajki dla dzieci, które, jak się po takowych oczekuje, zawierają morał – czasami jest czytelny od razu, a czasami wymaga komentarza autora. To podsumowanie jest najważniejsze. Dzięki niemu zostajemy obdarowani wartościowym przekazem.

Może jakiś przykład? Proszę bardzo. Opowieść o pierścieniu, za którego na targowisku nikt nie chciał dać nawet dukata. Po zaniesieniu do jubilera okazało się, że jest wart prawie 60 dukatów. I myśl końcowa odnosząca się do oceniania ludzi: „ Twoją wartość może oszacować tylko prawdziwy ekspert. Dlaczego wymagasz od życia, aby twą prawdziwą wartość odkrył obojętnie kto?”^**.

„Pozwól, że ci opowiem...” to fantastyczna publikacja. Mnie nigdy nie motywowały tzw. złote myśli, ale już obudowane mądrą opowieścią nabierają mocy. Jorge Bucay skłania do refleksji, a przy tym kieruje ją w dobrą stronę. Nie pozwala zamknąć się w kokonie beznadziejności, za to delikatnie pcha ku lepszemu.

* Jorge Bucay, „Pozwól, że Ci opowiem... bajki, które nauczyły mnie jak żyć”, tłum. Ilona Ziętek-Segura, wyd. Zysk i s-ka, Poznań 2021, s. 18.

** Tamże, s. 30.