Selfie ze Stolemem - Krzysztof Kochański


Stolemy to postacie z kaszubskich legend. Są to olbrzymy zamieszkujące lasy. Lubią chłód, przeciągi i ciemność. Podobno światło słoneczne zamienia je w głazy, więc muszą bardzo uważać, żeby zawsze wrócić do domu przed wschodem słońca.



Fabuła

Młody Stolem o imieniu Stolko mieszka w jaskini wraz z rodzicami i babcią. Czuje się trochę samotny, bo są jedynymi Stolemami zamieszkującymi okoliczne lasy. Bardzo chciałby poznać swoich kuzynów. Pewnego dnia Stolko słyszy płacz w okolicy Stolemowych Głazów. Czyżby opowieść o Stolemach, które słońce zamieniło w kamień była prawdziwa i istoty płaczą nad własnym losem? Gorzej. Po Stolemowym Lesie kręci się człowiek, a legendy mówią, że ludzie są brzydcy, źli, okrutni. Najlepiej trzymać się od nich z daleka. Tylko, czy taka malutka przerażona istotka może wyrządzić komuś krzywdę.

Autor zaserwował młodym czytelnikom historię tajemniczą i niebezpieczną, ale również wciągającą. 

Jak już wspomniałam Stolemy lubią noc, wilgoć, chłód. Świetnie widzą w ciemności, więc w mrocznym lesie czują się doskonale. Bardzo ładnie podkreślają to ilustracje i kolorystyka książki (Zosia Dzierżawska). Na pierwszy rzut oka może ona wydawać się szara, ale musimy pamiętać wcześniej wymienionych cechach. Jako tło do tej historii żywe kolory się nie nadają. Taka oprawa byłaby niewiarygodna.

Wracając do fabuły, 

Młody Stolko będzie musiał zmierzyć się ze swoimi uprzedzeniami. Nigdy nie spotkał człowieka, ale opowieści jakie o nich krążą opisują raczej niedobre istoty. Stolko nie może uwierzyć, że dziewczynka, którą spotkał może zrobić mu jakąś krzywdę. Razem stawiają czoła dwójce zbirów i udaje się im ich nieźle nastraszyć. Między człowiekiem i Stolemem zawiązuje się przyjaźń, której pamiątką pozostaje wspólne selfie.


Krzysztof Kochański wspaniale wykorzystał lokalną legendę.

Coś co każde miasto, każdy region ma, ale nie zawsze się to szeroko promuje. Na Kaszubach byłam raz, z wycieczką nie-szkolną. Był to wyjazd zorganizowany, z przewodnikiem, a jego celem był zobaczenie kawałka Polski. O stolemach nikt, niestety nie opowiadał. Przegoniono nas po kościołach z wszystkich epok, a o legendach, o zabytkach natury, czy o lokalny, folklorze nie wspomniano.

Sugerowany wiek czytelnika to 9+. Pamiętam, że mniej więcej w tym okresie poznawaliśmy w szkole legendy toruńskie. Mam nadzieję, że w innych regionach panie od historii również sięgały po lokalne opowiastki. Jest to bardzo przystępny sposób, żeby zacząć poznawać historię ziemi, na której się żyje. Mówią one wiele o zwyczajach, zabytkach, ale też ludziach i o tym jak tłumaczyli sobie różne zjawiska.

Na koniec

Wspaniale podsumowała tę książkę profesor Joanna Papuzińska. Pozwolę sobie ją zacytować:

Świetna, dynamiczna fabuła, doskonałe postacie i dialogi w tajemniczej atrakcyjnej scenerii. Filozoficzna metafora „spotkania z obcym”, towarzyszących jej lęków i uprzedzeń.1

Ta opinia mówi wszystko i nie mam nic więcej do dodania.

Może tylko, że...
Książka nagrodzona w V Jubileuszowym Konkursie im. Astrid Lindgren.

1 Krzysztof Kochański, Selfie ze stolemem, wyd. Literatura, Łódź 2020, z okładki.

28 komentarzy:

  1. Ja w szkole poznałam niestety tylko najpopularniejsze legendy, znane w całym kraju. Nic regionalnego :(
    A ta historia mnie zaciekawiła, choć jestem już starszym czytelnikiem (ale do grupy 9+ się zaliczam 😜)

    Pozdrawiam
    https://subjektiv-buch.blogspot.com/

    OdpowiedzUsuń
  2. Moja córka bardzo interesuje się różnymi polskimi legendami, bo wierzy że w każdej jest ziarnko prawdy. O tej legendzie przyznaję, że nie słyszałam. Muszę rozejrzeć się za tą książką dla córki :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ale musi być świetna! Okładka mnie juz zaczarowała!

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo ładne wydanie i ilustracje ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Fakt, świetne wydanie i recenzja zachęcająca :)

    OdpowiedzUsuń
  6. Nie słyszałam o nich, świetna pozycja!

    OdpowiedzUsuń
  7. Legenda! Chętnie przeczytam.

    OdpowiedzUsuń
  8. Kolejna książka, którą mogłaby mi się spodobać i o której dowiedziałam się dzięki Tobie. Będę musiała rozejrzeć się za tym tytułem. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Pierwsze co przeczytałam, jak zobaczyłam Twoje zdjęcie to: SELFIE ZE STOLCEM ^^
    Dopiero potem doczytałam o co chodzi ^^
    A... legendy nie znam zupełnie. Może dlatego, że do Torunia mi dość daleko :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja przeczytałam Selfie ze stołem, a sama legenda jest kaszubskich nie toruńska

      Usuń
  10. Kiedys bardzo lubiłam legendy ale nie czytalam ich już od wieków :)

    OdpowiedzUsuń
  11. Nie słyszałam jeszcze o tych istotach, wygląda zachęcająco ;)
    Pozdrawiam!

    OdpowiedzUsuń
  12. Podoba mi się wykorzystywanie takich legend w książkach. I to bardzo.

    OdpowiedzUsuń
  13. Nie słyszałam o książce, ani o tej legendzie, a więc czas nadrobić braki ;).
    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
  14. Bardzo chciałam upolować tę książkę za punkty na portalu Granice.pl. I nie mogłam, mimo że miałam wystarczającą liczbę punktów! Tak się zeźliłam, że aż zarzuciłam tę stronkę. Może kiedyś dorwę książkę gdzieś indziej, bo wciąż chciałabym ją przeczytać.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ja upolowałam ja właśnie za punkty. Może ci podkradlam🤔🤪

      Usuń
    2. Ooooo, była tylko jedna, więc pewnie tak :D Patrz, jaki ten świat mały. Ale przynajmniej dowiedziałam się z recenzji, że fajna ;)

      Usuń
  15. książka mi by się spodobała;)

    OdpowiedzUsuń
  16. Jako dziecko przez pewien czas bardzo się interesowałam wszelkimi legendami i podaniami ludowymi. Ale z tymi kaszubskimi nie miałam do czynienia. Może kiedyś nadrobię.:)

    OdpowiedzUsuń
  17. Bardzo ładnie zaprezentowana książka. Ja sama nie miałam okazji jeszcze zapoznać się bliżej z jej treścią, ale z chęcią to nadrobię.

    OdpowiedzUsuń
  18. Ciekawa historia, a autorowi chwali się wykorzystanie polskich legend!

    OdpowiedzUsuń
  19. Ja lubiłam w szkole słuchać jak ktoś opowiadał legendy. :)

    OdpowiedzUsuń
  20. Ale fajna książeczka ❤

    OdpowiedzUsuń
  21. Lubię kiedy sięga się po regionalne legendy :)

    OdpowiedzUsuń
  22. Zajrzałabym i przeczytała :)

    OdpowiedzUsuń
  23. Very nice post ! Thanks for stopping for my blog ! Have a great week! 🎀🎀🎀

    OdpowiedzUsuń
  24. Jako dziecko uwielbiałam legendy. Teraz już dawno nie sięgałam po takie książki.

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Asia Czytasia , Blogger