"Opętanie" Erica Spindler

Czy traumatyczne przejścia mogą sprawić, że człowiekowi pomieszało się w głowie? Akcja powieści „Opętanie” dzieje się 6 lat po przejściu huraganu Katrina. Główna bohaterka nie może pozbyć się wspomnień z tamtych dni. Coraz bardziej ją osaczają i – w pewnym momencie – ma poczucie, że traci rozum.



Fabuła

Ktoś włamuje się do kościoła i niszczy witraże. Mira Gallier, która odpowiadała za ich renowację, bardzo przejmuje się tym przejawem wandalizmu. Praca nad ich odnowieniem pomogła jej wrócić do normalności po przejściu huraganu Katrina i stracie męża. Krótko po incydencie w kościele, kobieta zaczyna odczuwać obecność nieżyjącego ukochanego. Ktoś włamuje się do jej domu i pozostawia po sobie… zapach jej małżonka. Czy Jeff żyje, czy Mira jest opętana?

Do tego wokół kobiety zaczynają ginąć ludzie. Inspektor Spencer Malone, prowadzący śledztwo, nie wierzy w jej niewinność. Widział niejednego zwyrodnialca, który miał oczy jak niewinne jagnię. Uważnie i z nieufnością obserwuje Mirę.


Ciekawa czy nudna powieść?

Czasami czytelnikom książek trudno dogodzić – raz akcja jest za wolna, raz za szybka; raz historia jest za prosta, innym razem za bardzo zagmatwana. Przyznam się, że po przeczytaniu „Opętania” czuję się jak rozkapryszone dziecko, które nie wie, co ma zjeść i grymasi nad zastawionym stołem. Dostałam dość ciekawą i dynamicznie napisaną opowieść, a jednak wynudziłam się nad tą książką jak mops.

Muszę uczciwie przyznać, że nie jestem w stanie wytknąć autorce błędów w konstrukcji książki czy braków w warsztacie. Fabuła „Opętania” zawiera w sobie elementy, które dobrze się sprzedają – bohaterkę, która nie może poradzić sobie z trudną przeszłością i balansuje na granicy utraty zmysłów, oraz zbrodnie, które nawiązują do religii. Mogłoby się wydawać, że takie połączenie zapewni dreszczyk czytelniczych emocji.

Nie zaprzeczę również, że Eica Spindler całkiem nieźle zaplanowała sobie opowiedzenie historii Miry. W przemyślany sposób odkrywa kolejne karty, dzięki czemu, udaje się jej uzyskać kilka zwrotów akcji. Zakończenie również zaliczam do zaskakujących, chociaż mam wrażenie, że gdybym bardziej skupiła się na początku, mogłabym dostrzec motywy jednej z postaci.


W takim razie, co wywołało moje znudzenie?

Nie poczułam napięcia, które jest dla mnie nieodzownym elementem dobrego thrillera/kryminału. W historię zniszczonego witraża, Miry i serii zabójstw wkraczamy bez jakiejkolwiek rozgrzewki. Autorka podeszła do tematu bardzo konkretnie i metodycznie – Witam Państwa. To jest trup, to są zniszczone witraże, a to inspektor Malone, który prowadzi śledztwo. Zabrakło mi otoczki, która sprawiłaby, że poczułabym, że czytam coś wyjątkowego, a nie kolejną sprawę na liście nowoorleańskich policjantów.

Na niekorzyść powieści działają też krótkie rozdziały – co mnie bardzo zaskoczyło, bo zazwyczaj jest odwrotnie. Takie kilkustronicowe fragmenty sprawiły, że nie dałam rady wgryźć się w akcję. „Opętanie” czytało mi się szybko, ale powierzchownie. Historia pędzi do przodu jak szalona, nie ma chwili, żeby usiąść z Mirą i poczuć jej strach i niepewność. Ponad to, bohaterowie wydają się bez emocji niczym mina Steven’a Seagal’a.


Podsumowanie

Jestem świadoma, że moja recenzja jest mocno subiektywna, a wpływ na odbiór „Opętania” mógł mieć mój ówczesny nastrój, lub książka, którą czytałam wcześniej. Jednak moje serce podpowiada mi, że to przeciętny kryminał. Nie znalazłam w nim tego czegoś, za co kocham tego typu powieści.

21 komentarzy:

  1. Wolę kryminały które mocniej trzymają w napięciu. Ta książka mnie za bardzo nie kusi.

    OdpowiedzUsuń
  2. Podoba mi się Joanno recenzja, ale teraz stawiam na historię ściśle. Niegdyś zaczytywałem się w skandynawskich thrillerach i kryminałach. Pozdrawiam po porannym spacerze i zakupach :)

    OdpowiedzUsuń
  3. It seems this book about the common crime by vandalism and her traumatic about catastrophe hurricane. I understand reading this kind of book sometimes tiresome.
    Thanks for review.

    OdpowiedzUsuń
  4. Traumy zawsze mieszają w głowie i to na długie lata. Ciekawi mnie ta książka.

    OdpowiedzUsuń
  5. Kryminał bez napięcia nie ma prawa istnieć. Podzielam Twoją opinię!

    OdpowiedzUsuń
  6. Witam serdecznie ♡
    Świetna recenzja Skarbie, nie wiem czy skusze się na książkę, chodź fabuła jak najbardziej w moim guście. Jeżeli będzie okazja sięgnę po nią, ale specjalnie nie. Mimo wszystko jestem otwarta :)
    Pozdrawiam cieplutko ♡

    OdpowiedzUsuń
  7. ja kocham kryminały :) czytam i te dobre i te mniej udane. Więc ten też bym przeczytała

    OdpowiedzUsuń
  8. Tej książki Eriki Spindler akurat nie czytałam, ale jak będzie w bibliotece, to kiedyś sobie wypożyczę. :)

    OdpowiedzUsuń
  9. Może sięgnę w przyszłości :)

    OdpowiedzUsuń
  10. Nie wiem czemu, ale sięgam po większość książek, które nawiązują do huraganu Katrina.

    Książki jak narkotyk

    OdpowiedzUsuń
  11. Skoro to tylko przeciętny kryminał, to nie będę poświęcała mu uwagi.
    Pozdrawiam serdecznie i zapraszam w moje skromne blogowe progi. 😊

    OdpowiedzUsuń
  12. Książki poruszającej tematykę opętania jeszcze nie czytałam. W filmach i serialach zaczęła mnie trochę nudzić. Ciekawa jestem jak przyjęłabym ją w formie książki :)

    OdpowiedzUsuń
  13. Jeżeli sięgam po kryminały to lubię wczuć się w nastrój powieści, którą czytam. Dlatego też nie wydaje mi się, żeby ta przypadła mi do gustu, więc sobie ją odpuszczę.

    OdpowiedzUsuń
  14. Uważam, że Twoja opinia jest wiarygodna, dlatego nie przeczytam tej książki.
    Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  15. Raczej nie sobie odpuszczę te książkę 😊

    OdpowiedzUsuń
  16. Spasuję. Jeśli książka nie wywołuje samych pozytywnych emocji, a jest nijaka, to wolę sobie odpuścić. :)

    OdpowiedzUsuń
  17. o istnieniu tej książki wcześniej nie wiedziałam. Na razie nie mam jej na liście, szkoda, że nie ma w niej tego dreszczyka :(

    OdpowiedzUsuń
  18. Nic mnie w tej książce nie zaciekawiło, Twoja recenzja też mało zachęcająca, pewnie nigdy nie wpadnie w moje ręce 🤷🏼‍♀️

    OdpowiedzUsuń
  19. Niestety mam taką samą opinię, przeciętna fabuła. Szkoda :(

    OdpowiedzUsuń

Copyright © Asia Czytasia , Blogger