"Atlas dinozaurów" Tom Jackson

Śmiem twierdzić, że w każdym domu, w którym są małe dzieci powinna być książka o dinozaurach. I nie mam na myśli jedynie chłopców, bo i dziewczynki fascynują się wielkimi gadami (chociaż mali panowie pewnie częściej). I my nie jesteśmy gorsi. W naszej biblioteczce pojawił się „Atlas dinozaurów” autorstwa Toma Jacksona.

Książka dedykowana jest dzieciom w wieku 6+, bo to już – kochani – nie przelewki. To jest jakieś oglądanie obrazków, a całkiem obszerny przegląd wielkich gadów. Słowem wprowadzenia autor wspomina o skamielinach, a także okresach geologicznych. Następnie prezentuje nam ponad 20 różnych stworzeń. „Atlas dinozaurów” to zbiór ciekawostek na ich temat: występowanie, odżywianie, znaczenie nazwy, zachowania społeczne, a czasami też różne hipotezy i opisy, kto i w jakich okolicznościach znalazł ich szczątki. Publikację zamyka rozdział, o tym jak i dlaczego dinozaury wymarły, a także o tym, co – poza skamielinami – pozostawiły.

Podoba nam się ta publikacja. Ilustracje pokazują cechy charakterystyczne poszczególnych dinozaurów, a z opisów można się dużo dowiedzieć. Jak już wspominałam wydawca sugeruje, iż książka najlepiej sprawdzi się u dzieci w wieku wczesnoszkolnym. Język nie jest trudny, autor maksymalnie go upraszcza, jednak pewnego fachowego słownictwa nie dało się uniknąć.

Jak duży był welociraptor? Po co spinozaurowi żagiel? Czy sinozaur był drapieżcą czy padlinożercą? Który dinozaur był największy? Ile właściwe informacji o dinozaurach to pewniaki, a ile wyłącznie domniemania naukowców? Poczytajcie, a w głowach wam się rozjaśni. A ja tymczasem uciekam studiować z dzieciakami „Atlas dinozaurów”.

[Egzemplarz receznencki]