"Emi i Tajny Klub Superdziewczyn. Kółko hiszpańskiego" Agnieszka Mielech

Idealna książka na rozpoczęcie nowego roku szkolnego? Może „Emi i Tajny Klub Superdziewczyn. Kółko hiszpańskiego”? W tym tomie Emi rozpoczyna naukę w nowej szkole, idzie do pierwszej klasy. Już w pierwszych dniach dziewczyny zauważają, że pani Flamenko, nauczycielka hiszpańskiego, dziwnie się zachowuje. Do tego ze szkolnego zwierzyńca znika Gaduła, papuga i pupilka uczniów. To chyba sprawy do zbadania przez Tajny Klub Superdziewczyn.

Dużo dzieje się w życiu Emi. Nowa szkoła, nowe obowiązki. Dziewczynka łagodnie weszła w pierwszą klasę. Szybko wpadła w wir obowiązków i zaangażowała się w nową sprawę. Agnieszka Mielech pominęła wątek rówieśniczy. To znaczy nie opisuje, jak Emi integruje się z nową grupą. Ona prowadzi śledztwo wspólnie z rok starszą koleżanką, którą już wcześniej znała. Natomiast autorka sporo uwagi poświęca szkolnym aktywnościom. Projekty do wykonania w domu, szkolne przedstawiania, kółka zainteresowań – Emi to taka uczennica, która jest widoczna w życiu szkoły. Odniosłam wrażenie, że ta pierwsza klasa jest wyjątkowo intensywna, ale taka też jest bohaterka tego cyklu. Nie usiedzi w miejscu.

Jest też śledztwo, które prowadzą bohaterki. Śledztwo, które czasami angażuje dziewczyny na 100%, a czasami musi ustąpić innym obowiązkom. Życie ucznia. Śledztwo, które uczy wrażliwości wobec zwierząt. Jak już wspominałam jednym z jego elementów są poszukiwania zaginionej papugi. Czy Gaduł dobrze czuła się w szkole? Czy jest bezpieczna w miejscu, w którym obecnie przebywa? Czy wróci do stęsknionych za nią uczniów? Emi i Tajny Klub Superdziewczyn nie odpuszczą dopóki nie dowiedzą się, co stało się ze szkolną pupilką.

Cykl o Emi lubimy za energię, za zaangażowanie. Mamy tu bohaterki, które lubią dowiadywać się nowych rzeczy. One chętnie biorą udział w różnego rodzaju aktywnościach, a to procentuje i w doświadczeniu, i w wiedzy. One pokazują, że pójście do teatru czy sięgniecie po atlas ptaków też może być ekscytujące. Im chce się działać, a ja mam nadzieję, że zarażą tym czytelników.

[Egzemplarz recenzencki]