"Róża na tropie. Gazetowy sabotaż" Hannah Peck

Media to siła i wie o tym złoczyńca z trzeciego tomu cyklu „Róża na tropie” pt. „Gazetowy sabotaż”. Tym razem ktoś „uderzy” w gazetę „Perspektywy”. Kolejne numery drukowane są z rażącymi błędami. Ktoś wyraźnie chce ośmieszyć pismo i jego redakcję. Róża wraz z tatą i szczurem Rupertem zwiedzają budynek, w którym mieszczą się biura i jest drukowana gazeta. Przy okazji właścicielka „Perspektyw” prosi ją o pomoc w wykryciu sabotażysty.

W trzecim tomie przygód korespondentki specjalnej Róży przewodnim tematem jest zazdrość. Młoda detektywka, zaślepiona nią, nie potrafi obiektywnie poprowadzić śledztwa. Przyznam, że mi samej trudno było odrzucić jej podejrzenia i typowałam podobnego sprawcę. Myślę, że na młodego czytelnika (cykl dedykowany jest dzieciom w wieku 6-8 lat) tym bardziej podziałają zabiegi Hannah Peck, autorki książki. Również w finale i motywacji sprawcy ta zazdrość jest widoczna. Nie będę za bardzo rozwijać owej motywacji, ale zostawię was z pytaniem: „Co głupiego zrobiłem/am przez zazdrość?”.

Cykl o Róży może spodobać się młodym fanom i fankom kryminałów. Bohaterka jest dziewczynką, ale to taka lektura unisex. Ważne jest tu śledztwo i to jak jest prowadzone. Jakie kroki młoda detektywka podejmuje, jakie pytania zadaje i jakie wnioski wyciąga. Proces rozwiązywania zagadki nie jest długi, a do tego jasno opisany. Czytelnik spokojnie może dedukować razem z Różą.

„Gazetowy sabotaż” jest, jak na razie, najspokojniejszym tomem cyklu. Hannah Peck trochę porzuciła szaleństwo i nieprzewidywalne zwroty akcji, jakie towarzyszyły poprzednim. Ta część może wydawać się przy niech nieco przyziemna. Jednak sprzyja to dobremu pokazaniu sprawy, mechanizmów jej rozwiązywania ,a także pokazaniu motywu.

Moim zdaniem kryminały bardzo zachęcają do czytania. Szukanie odpowiedzi, oczekiwanie na finał to pobudza ciekawość i przywiązuje do książki. Przypomnę, że cykl o Róży dedykowane jest dzieciom w wieku 6-8 lat. Przewodzi mu młoda, inteligentna bohaterka, która może być wzorem do naśladowania. Akcja jest dynamicznie poprowadzona, a sama książka nie za długa, i nie za krótka. Hannah Peck umiejętnie zaplanowała wszystkie elementy dobrej powieści kryminalnej dla dzieci.

[Egzemplarz recenzencki]